هنگام پیاده‌روی این پنج اتفاق در بدنتان رخ می‌دهد
دقیقه ۱ تا ۵
اولین قدم‌های شما، برانگیزاننده ترشح مواد شیمیایی مولد انرژی در سلول‌های شما برای سوخت رسانی هنگام پیاده‌روی هستند.
ضربان قلب‌تان از ۷۰ به ۱۰۰ ضربه در دقیقه افزایش پیدا می‌کند، جریان خون بهتر می‌شود و عضلات هم گرم می‌شوند. خشکی و گرفتگی مفاصل، برطرف می‌شود چون در آنها مایع روان‌کننده‌ای برای کمک به حرکت آسان‌تر رها می‌گردد. با حرکت بدنتان، ۵ کالری در دقیقه می‌سوزانید، درحالی‌که در حالت استراحت تنها یک کالری در دقیقه سوخت می‌شود. بدن شما به سوخت بیشتری احتیاج پیدا کرده و شروع به استفاده از هیدروکربن‌ها و چربی‌های ذخیره شده می‌نماید.
دقیقه ۶ تا ۱۰
ضربان قلب از ۱۰۰ به ۱۴۰ ضربه در دقیقه می‌رسد و با بالا رفتن سرعت، ۶ کالری در دقیقه می‌سوزانید. با رها شدن مواد شیمیایی که موجب گشاد شدن رگ‌ها می‌گردد، فشار خون کمی بالا می‌رود، و خون و اکسیژن بیشتری جهت عضلات فعال تهیه می‌شود.
دقیقه ۱۱ تا ۲۰
دمای بدنتان به بالا رفتن ادامه می‌دهد و شروع به عرق کردن می‌کنید چون رگ‌های خونی نزدیک سطح پوست‌تان، برای رها کردن گرما گشاد می‌شوند. با تندتر شدن قدم‌های‌تان، ۷ کالری در دقیقه سوزانده و سخت‌تر نفس می‌کشید. هورمون‌هایی مانند اپی‌نفرین و گلوکاگون افزایش پیدا می‌کنند تا به عضلات سوخت‌رسانی کنند.
دقیقه ۲۱ تا ۴۵
احساس سرزندگی می‌کنید، آرام می‌شوید چون بدنتان تنش و استرس را رها می‌کند، بخشی از آن به‌دلیل مقداری هورمون خوب و شادی‌بخش اندروفین در مغزتان است. با چربی‌سوزی بیشتر، انسولین که به ذخیره چربی کمک می‌کند، کاهش می‌یابد که خبر خوبی است برای هرکسی که با دیابت و اضافه وزن می‌جنگد.
دقیقه ۴۶ تا ۶۰
عضلات شما ممکن است به‌خاطر کاهش ذخیره هیدروکربن، احساس خستگی و کوفتگی کند. وقتی بدنتان را به آرامی سرد می‌کنید، ضربان قلب‌تان کاهش یافته و تنفس‌تان آرام می‌شود. کالری کمتری خواهید سوزاند اما بازهم بیشتر از میزانی است که قبل از شروع پیاده‌روی می‌سوزاندید. کالری سوزی‌تان تا یک‌ساعت بالا خواهد ماند
یک باور غلط وجود دارد که ورزش با معده خالی، باعث چربی سوزی می‌شود
هنگام ورزش در حالت گرسنگی، پروتئینی که برای تولید ATP مورد استفاده قرار می گیرد، از "عضلات" گرفته می‌شود (نه چربی‌ها). همین امر موجب از دست دادن "حجم عضلات" خواهد شد (نه چربی‌ها).
در نبود کربوهیدرات‌ها، شما نمی توانید مانع از اینکار شوید، بنابراین قادر نخواهید بود بدن را وادار به سوختن چربی ها نمایید.
پس افرادی که با هدف حفظ و رشد عضلات و از طرفی چربی‌سوزی، با معده خالی ورزش می کنند، با اینکار نه تنها حجم عضلات خود را از دست می دهند بلکه چربی‌سوزی نیز نخواهند داشت!
ورزشکارانی که صبح ها با معده خالی ورزش می کنند، بیشتر مستعد از دست دادن حجم عضلاتشان خواهند بود. این امر ناشی از این واقعیت است که هنگام صبح، شرایط کاتابولیسم بدن، بالاتر است.
فعالیت کاتابولیسم، منجر به شکست مولکولهای پیچیده مثل پروتئین به مولکولهای ساده تر می شود که نهایتا موجب به هدر رفتن عضلات و به مخاطره انداختن سلامت بدن خواهد شد.
بنابراین هشدارهای مذکور را جدی بگیرید و همیشه قبل از ورزش، یک وعده بسیار سبک میل کنید تا علاوه بر لذت ورزش، سلامتی و زیبایی اندام خود را نیز حفظ کرده باشید.